Opory skrawania i temperatura 2/3

Część 2 -obróbka skrawaniem
 Teraz parę terminów:-  opory skrawania, innymi słowy siła po przyłożeniu której frez może się zagłębić w materiał obrabiany.
     Największej siły wymagają materiały z grupy 5 i 6. Dalej 1 i 2, i tu mała uwaga, bo choć stal nierdzewna jest w miarę miękka to ma tendencję do utwardzania się w strefie zgniotu a wychodzący wiór nadal ma tendencję do sczepiania się z powierzchnią obrabianego materiału. Rada: wiertło kobaltowe do nierdzewki jak zaczyna wydawać pisk to oznacza, że już nie skrawa i trzeba je przeostrzyć.
I ostatnia grupa o najniższym oporze skrawania to 3 i 4.
     Dalej napiszę o temperaturach powstających w toku skrawania na styku narzędzie - przedmiot.  Najmocniej narażonym miejscem w narzędziu na nagrzanie i zużywanie jest rzecz jasna krawędź skrawająca, stąd chłodzenie + smarowanie powinno być stale brane pod uwagę. Nawet jak wiercimy jeden otwór i mamy wiertło do stali zamocowane w uchwycie to można je zanurzyć w oleju. Tak wygląda rozkład temperatur podczas skrawania przy zachowaniu zbliżonych parametrów. Obrazek ze strony blog techniczny opory skrawania.

    Z grafiki widać, dlaczego np. mosiądz czy żeliwo jest łatwe do skrawania a stal nierdzewna czy hartowana nie.
I na zakończenie nieco o skrawalności materiałów. Na skrawalność ma wpływ mnóstwo czynników, część z nich opisałem powyżej. Kwalifikuje się jeszcze do nich min.:
- Geometria ostrza i materiał, z jakiego jest wykonane narzędzie( wiertła do stali, wiertła HSS NWKa, noże tokarskie czy frezy palcowe).
http://narzedziatechnika.pl/index.php/ppradnik-techniczny/16-wiertla-do-stali-i-metalu

- Parametry skrawania, innymi słowy siła nacisku - posuwu, prędkość skrawania.
- Metoda i intensywność chłodzenia (ciągłe czy jednorazowe).
- Metoda mocowania materiału i narzędzia (uchwyt wiertarski, imadło maszynowe).
A teraz ciekawa uwaga, taki paradoks: dla osoby, która wykonuje pracę(wiercenie czy toczenie) pożądane są stale o małej wytrzymałości, małej ciągliwości i małej ścierności. Natomiast dla użytkownika detalu najlepszym materiałem jest taki, który wykazuje dużą wytrzymałość, wysoką ciągliwość i niewielką ścieralność.

Porady dotyczące obróbki skrawaniem

Część 3.
W ostatnim rozdziale przedstawię parę rad przy obróbce poszczególnych materiałów.
     Stale konstrukcyjne są najliczniejszą grupą materiałów obrabianych w warunkach warsztatowych. Na ogół nie stanowią problemu, należy pamiętać o:
- Smarowaniu i chłodzeniu podczas obróbki tylko nie smarem ale emulsją chłodzącą lub specjalnymi preparatami.
http://narzedziatechnika.pl/index.php/ppradnik-techniczny/35-smary-i-zastosowanie
- Jeżeli wiercimy głębokie otwory i posiadamy wiertło długie do metalu to nigdy nie zaczynajmy takim wiercić, w pierwszej kolejności nawiercamy otwór wiertłem krótszym np. NWKa a później długim, przede wszystkim przy wiertłach o małych średnicach – 3,5mm-5mm. I jeszcze trzeba miejsce wiercenia napunktować – młotek i punktak albo punktak automatyczny.
Zawsze lepiej wiercić z nieco większym naciskiem i małą prędkością niż odwrotnie.
Im materiał twardszy to szybkość skrawania maleje. Na ten przykład stal węglowa między 500-1000MPa stosunek prędkości skrawania wynosi 10-6, czyli prawie połowę mniej.
Jeżeli mamy tokarkę czy frezarkę to lepiej zajrzeć do tabel.
      Stale nierdzewne, skrawalność zależy od ilości dodatków stopowych i rodzaju obróbki. Im więcej dodatków tym gorsza skrawalność. Najlepiej skrawalne są stale ferrytyczne i martenzytyczne. Tak jak pisałem w rozdziale posiadają tendencję do utwardzania przy zgniocie i do przyklejania się do powierzchni natarcia. Budują wtedy taki garb za krawędzią skrawania, przez co uniemożliwiają dalszą obróbkę. Narzędzie nagrzewa się i traci swoje właściwości. Przy wierceniu w tych stalach bardzo istotne są parametry skrawania, czyli bardzo duży nacisk i mała prędkość skrawania nie odwrotnie. Frez czy wiertło powinien się ślizgać bo wtedy się tępi.

    Ważne jest schładzanie, bo stale inox słabo odprowadzają ciepło i oczywiście dobre ostre narzędzie, w wypadku wiercenia są to wiertła kobaltowe INOX.  Oczywiście są takie stale nierdzewne np. duplex, w których trzeba zapomnieć o wierceniu czymś innym niż wiertła węglikowe z rdzeniem i chłodzeniem no i bezsprzecznie na dokładnych wiertarkach stołowych albo CNC.

http://poradniktechniczny.com

     Pozostałe materiały, czyli żeliwa, żeliwa ciągliwe mają znakomite skrawalności i obrabia je się na sucho.  Również miedź i jej stopy, czyli mosiądze i brązy. Jedynie aluminium ma sporą tendencję do klejenia się, przez co wymaga znacznie ostrzejszych narzędzi i większych prędkości obrotowych.

Obróbka skrawaniem dla majsterkowiczów 1/3

Dzień dobry
       Nowa partia tekstów: praktyka w pigułce - o obróbce skrawaniem, z wyszczególnieniem materiałów przedmiotów obrabianych. Podkreślam, że teksty są poświęcone dla majsterkowiczów, początkujących szlifierzy i innych osób rozpoczynających historię z obróbką skrawaniem. Z tego względu opuszczę szczegółowy opis narzędzi węglikowych stosowanych w obróbce wieloseryjnej, wysokowydajnej. Skupię się na obróbce przy pomocy standardowych narzędzi, czyli: tokarka, frezarka i ewentualnie wiertarka stołowa lub wiertarka ręczna, i wkrętarka akumulatorowa.
      Obróbka skrawaniem to tak najogólniej: nadawanie obrabianym detalom żądanych kształtów, wymiarów przez częściowe usuwanie ich materiału w formie wiórów, narzędziami skrawającymi ( wiertła do metalu, frezy do metalu, noże tokarskie, rozwiertaki). Skrawaniem nazywamy: wiercenie, toczenie, frezowanie, struganie.
        Wybór najbardziej odpowiedniego materiału narzędzia skrawającego (wiertło, frez do metalu, nóż tokarski itd.…) oraz jego geometrii do użycia w danym materiale obiektu obrabianego jest ważne dla zapewnienia bezproblemowego i produktywnego przebiegu skrawania. Na początek klasyfikacja i krótki opis materiałów obrabianych. Wszystkie informacje ze strony poradniktechniczny.com

1 Stal to najobszerniejsza grupa materiałowa. Obejmuje znaczny zakres materiałów od niestopowych po wysokostopowe, włącznie odlewy staliwne. Obrabialność, zazwyczaj odpowiednia, zależy w dużej mierze od twardości, zawartości węgla i dodatków stopowych. Do obróbki warsztatowej nadają się: stale konstrukcyjne (kątowniki, płaskowniki, pręty i inne) staliwo, stale konstrukcyjne stopowe sprężynowe (resory), i niektóre stale konstrukcyjne stopowe przed obróbką cieplną lub odpuszczone.

 2 Stale nierdzewne są materiałami stopowymi z zawartością minimum 12% chromu; inne stopy mogą zawierać nikiel oraz molibden. Odróżniamy stale nierdzewne ferrytyczne, martenzytyczne, austenityczne oraz austenityczno- ferrytyczne (typu duplex).
http://narzedziatechnika.pl/index.php/ppradnik-techniczny/45-stale-nierdzewne
Cechą wspólną wszystkich tych typów jest narażenie krawędzi skrawających na znaczne ilości ciepła, ponieważ stale wykazują kilkukrotnie niższą konduktywność cieplną niż zwykłe stale. Oraz tendencje do sczepiania się z narzędziem zwłaszcza przy krawędzi skrawającej w takim razie zaleca się stosowanie preparatów smarujących (Terebor preparat do gwintowania i wiercenia). Toteż zaleca się używać specjalnych narzędzi skrawających ( np. wiertła do stali nierdzewnej, z wysoką zawartością kobaltu, odpowiednią geometrią ostrza).

3 Żeliwo, w odróżnieniu do stali, jest typem materiału o krótkim wiórze. Żeliwo szare oraz żeliwo ciągliwe są dość łatwe w obróbce, podczas gdy żeliwo sferoidalne, żeliwo o zwartym graficie oraz żeliwo hartowane z przemianą izotermiczną przynoszą więcej problemów podczas obróbki. Wszystkie żeliwa zawierają SiC, który ściera krawędź skrawającą.

4 Metale nieżelazne jak aluminium, miedź, mosiądz są bardzo miękkie i łatwo skrawalne. Jedynie aluminium ma tendencję do przyklejania się do powierzchni natarcia i potrzebuje bardzo ostrych narzędzi i korzystania z preparatów smarujących ( Terebor preparat do gwintowania i wiercenia), aluminium o 13% zawartości krzemu jest bardzo ścierne. Generalnie, zaleca się tu wiertła i frezy z ostrymi krawędziami, które są adekwatne do skrawania z dużą prędkością i charakteryzują się długim czasem eksploatacji.

5 Kolejna grupa to superstopy żaroodporne. To grupa obejmująca dużą ilość materiałów bazujących na wysokostopowym żelazie, niklu, kobalcie i tytanie. Przywierają one do narzędzia, tworzą narosty na ostrzach, utwardzają się w ciągu obrabiania - umocnienie przez gniot i powodują powstawanie wysokich temperatur w strefie skrawania. Bardzo trudne do obróbki a w warunkach warsztatowych nie obrabialne:).

6 Stale hartowane. Ta grupa obejmuje stale o twardości pomiędzy 45- 65 HRC, jak również żeliwo utwardzone ok. 400-600 HB. Twardość czyni te materiały kłopotliwymi do obrabiania a w warsztatowych warunkach nieskrawalnymi. Podczas skrawania aktywują wysokie temperatury i są bardzo ścierne dla krawędzi skrawających.

Czyli reasumując 1, 3, 4 grupa jest skrawalna, 2 w ograniczonych rozmiarach, a za 5 i 6 to lepiej się nie zabierać.

Guma do czyszczenia papieru ściernego

Dzień dobry, jeszcze w temacie pasów bezkońcowych.
     Przedstawiam kostkę do czyszczenia papieru ściernego, którą można  wyczyścić pas bezkońcowy.
Bardzo często zdarza się podczas szlifowania taśmą bezkońcową, że płótno się zakleja. I nie ma tu znaczenia czy używamy szlifierki taśmowej ręcznej, popularnie nazywanej czołgiem, czy szlifierki stacjonarnej. Długość taśmy nie ma tu znaczenia. W ciągu szlifowania drewna, przede wszystkim tego z żywicą, czyli iglastego.       Zalepiają się wtedy przestrzenie między ziarnami. Zawiązuje się taki spiek żywicy i pyłu, który nagrzewa ziarna, przez co stają się w wyższym stopniu podatne na stępienie. Ponadto wydatnie spada efektywność szlifowania. W przypadku obrabiania stali skorodowanej, elementów stalowych z powierzchnią lakierniczą lub mokrych, czy wilgotnych detali, sytuacja jest analogiczna. Brud, olej, farba, woda miesza się z opiłkami metalu i zakleja płótno. Taśma bezkońcowa przestaje brać i błyskawicznie się nagrzewa. W przypadku obróbki stali taśmą bezkońcową dodatkowo nagrzewa się materiał a to może być bardzo niekorzystne.
      W takim wypadku najczęściej taśma bezkońcowa nadaje się wyłącznie do wymiany lub jeżeli ziarna nie zostały przytępione można użyć kostki do czyszczenia papieru ściernego. Jest to kawał miękkiego tworzywa, który przyciskamy na pas bezkońcowy i powstaje nam taki glut, do którego przyklejają się brudy. Efekt jest więcej niż zadowalający.
http://narzedziatechnika.pl/index.php/art-scierne-i-diamentowe/79-tasmy-bezkoncowe-do-metalu
        Kostkę można trzymać zamkniętą szczelnie w worku, wtedy nie stwardnieje. Jak będzie twarda to niedużo starci z swoich właściwości. Ja mam ją już około 1 roku i wciąż super działa.

Taśmy bezkońcowe do metalu

Witam
      Cały czas staramy się powiększać nasz asortyment pasów bezkońcowych do drewna i metalu. Dotąd mieliśmy zaledwie firmy Klingspor, w ostatnim czasie poszerzyliśmy o papiery i płótna z firmy Starcle. Przede wszystkim chodzi mi o pasy bezkońcowe do metalu na płótnie 641XYP/XP korund.

    Jest on proponowany do obróbki stali konstrukcyjnej, metali nieżelaznych, stali szlachetnej, drewna i skóry. Ziarno jest umieszczone na ciężkim poliestrowym płótnie i dzięki temu ma dobrą wydajnością do ceny.  Jest, więc to znakomite rozwiązanie do pracy małoseryjnej, gdzie bez zmieniania taśmy bezkońcowej można obrabiać różne materiały. Następnym produktem nieco droższym, bo bazującym na cyrkonie i przez to wytrzymałym jest 141XYP/141XP I 151XYP/151XP. Więcej o materiałach ściernych na blogu technicznym poradniktechniczny.com

       Oba płótna są na ciężkim podłożu poliestrowym, do którego przytwierdzone jest ziarno elektrokorundu cyrkonowego. Nasyp ewidentnie pełny i tu wskazane jest dodać, że jest to nasyp tylko i wyłącznie cyrkonowy a nie mieszanina tańszego elektrokorundu i cyrkonu. To, co odróżnia oba płótna to powłoka w 151XYP/XP, z powodu której taśma pozostaje czysta i nie grzeje się tak bardzo, dzięki temu pozostaje dłużej ostra, a właściwie to ziarna cyrkonu. Pasy bezkońcowe w zależności od wymiaru są łączone na styk, podklejane taśmą do łączenia pasów bezkońcowych, na ukos pod kątem około 50 stopni.

Instukcja używania rozwiertaka nastawnego

Dzień dobry
Rozwiertaki nastawne doskonale się nadają do amatorskich prac.  Służą do rozwiercenia otworów przelotowych pod żądany rozmiar lub pasowanie. Warunki skrawania takie same jak przy wierceniu czy frezowaniu, więcej w artykule obróbka skrawaniem.
http://www.poradniknarzedziowy.pl/index.php/technika-i-technologie/74-obrobka-skrawaniem-dla-poczatkujacych-cz-1-3

Ponieważ są to delikatne narzędzia i pracuje się nimi ręcznie należy to robić ostrożnie. Płytki są twarde i każde wygięcie albo za duży naddatek lub nacisk może skutkować pęknięciem lub wyszczerbieniem ostrza.  Rozwiertak nie będzie wówczas dawał gładkiej powierzchni, a przecież o to chodzi.
Nader istotne jest pewne umocowanie elementu rozwiercanego, tak, aby podczas pracy nie przesuwał się.  Rozwiertak nastawny i mocujemy w pokrętle do gwintowników, wszystkie rozwiertaki mają uchwyt kwadratowy. Naddatki trzeba ustalić tak jak w tabeli poniżej, ogólna zasada to lepiej nieduży niż za duży i nie spieszyć się. Po umieszczeniu rozwiertaka w otworze powoli bez nadmiernego docisku albo na początku wcale nie cisnąć zaczynamy rozwiercać – w prawo. I powoli przez cały otwór.  Po czym otrzepać z wiórów, odkręcić górną nakrętkę o 1-2 obrót i dokręcić dolną.  Za każdym razem dokonywać pomiaru lub sprawdzać sworzeń lub inny trzpień czy wchodzi i pasuje. W ten sposób nauczymy się ile nasz rozwiertak bierze po każdym nastawieniu.
Jak zabolą rączki to odpocząć.
Poglądowa tabela naddatków przy rozwiercaniu rozwiertakiem nastawnym:
A jeszcze parę uwag przed tabelą.
Im materiał twardszy tym naddatki mniejsze.
Chropowatość jest wprost proporcjonalna do naddatków i jakości ostrza.
Głębokość teoretycznie przy kilku otworach nie ma większego znaczenia ( chyba, że jest niezmiernie mała np. 4-6 mm to wtedy trudno uzyskać współosiowość)

• średnica do 10mm - od 0,1 do 0,2mm 
• średnica od 10 do 20mm - od 0,2 do 0,25mm 
• średnica od 20 do 54mm - 0,25mm 

Rozwiertak po robocie wyczyścić nasmarować np. WD-40 włożyć do tuby. Nie wrzucać do szuflady czy pojemnika z innymi narzędziami, bo mają one boczne krawędzie tnące i możliwość stępienia ostrzy jest w takim wypadku duże.

Nowości narzędziowe styczeń 2015

Nowości w styczniu.
Witam, długo nie pisałem i nazbierało się, co nieco. Dzisiaj będzie o nowościach dla warsztatów samochodowych.
       Przebudowany został układ katalogów powiązanych z ściągaczami i blokadami rozrządu. Narzędzia do warsztatów samochodowych zostały pogrupowane w katalogi. I tak najliczniejsza grupa to blokada wału rozrządu, na początku chcieliśmy jeszcze pogrupować je z włączeniem marki, ale to nie jest rozsądne, bo wiele blokad używa się do silników różnych marek.  Czyli nie będzie podziału na: blokada rozrządu Fiat, Opel, Skoda, Ford, Audi, Renault i inne, tylko wszystko razem i dopiero w opisie będą szczegóły. Przerobione zostały również foldery z ściągaczami i wyciągaczami do wtryskiwaczy, nie myślałem, że jest ich aż tyle. Ściągacz do wtryskiwaczy Mercedes, Opel, Fiat i inne są sprzedawane z uwzględnieniem rodzaju silnika i pojemności np.: Mercedes CDI czy  1.5 DCI Delphi ( gwint  14x1.5) Renault , Nissan i wiele innych.
http://wiertlogres.pl/index.php/aktualnosci/59-nowosci-w-sklepie-dom-techniczny-styczen-2014

       Następnie ciekawe i proste narzędzia jak dźwignie do tapicerki i ściągacze do różnego rodzaju spinek, klipsów. Część z nich jest stalowa a część wykonana z zbrojonego nylonu, takie dźwignie nie zarysują tapicerki, są sprzedawane w kompletach z racji tego temu mamy dla każdego coś miłego.
Kolejna propozycja to kola i kólka do wózków, oraz akcesoria do bram. Szczególnie ciekawa pozycja to wózki do bram i zaślepki do profili. zaślepki są wykonane z tworzywa odpornego na warunki atmosferyczne.

       I na koniec miska do zlewania oleju, odporna na oleje i płyny chłodnicze, niesłychanie fajna sztywna konstrukcja i cena. Mieliśmy do tej pory stosunkowo drogie miski 7 litrów, z lejkiem i z dziobkiem. Udało się dostać takie o wiele tańsze, na razie mamy na stanie miski do oleju 7 litrów i niedługo przyjdą 16 litrowe z wyjątkowym wylewem pozwalającym na zlanie oleju bez żadnego problemu, czysto i skutecznie.

Rodzaje laserów w niwelatorach

Cześć
Dzisiaj trochę wiedzy o laserach tych czerwonych i zielonych.
 Na początku krótka definicja z Wiki. Laser to wytwornica promieniowania, wykorzystujący zjawisko emisji wymuszonej. Definicja jest akronimem od Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation — wzmocnienie światła poprzez wymuszoną emisję promieniowania. Promieniowanie lasera ma charakterystyczne właściwości, kłopotliwe lub wręcz niemożliwe do osiągnięcia w odrębnych rodzajach źródeł promieniowania. Jest jednolite w czasie i przestrzeni, w większości wypadków spolaryzowane i ma postać wiązki o niezmiernie małej rozbieżności, inaczej łopatologicznie wiązka składa się z fotonów, których drogi są równoległe.
       Z kolei, co do koloru wiązki to sytuacja dla człowieka wygląda tak: wiązka zielona w zestawieniu do czerwonej jest dla naszego oka około 4-5 razy bardziej widoczna. Ma to spore znaczenie w przypadku używania narzędzi pomiarowych bez odbiornika. Jeśli mamy laser krzyżowy, laser rurowy lub poziomicę zaopatrzoną w laser punktowy i dokonujemy pomiaru wewnątrz pomieszczenia lub na zewnątrz to wiązka lasera zielonego o takiej samej mocy, co czerwonego będzie widzialna na znacznie większej odległości.
http://www.poradniknarzedziowy.pl/index.php/technika-pomiarowa-urzadzenia-i-narzedzia/92-laser-rurowy-topcon
Przykład mamy laser krzyżowy z wiązką czerwoną i realizujemy pomiar w pomieszczeniu, taka wiązka jest widoczna na odległości np. 15 metrów. Jeżeli zamienimy laser na zielony to będzie ona wyraźna 4*15m= około 60 metrów. Naturalnie zależnie od klasy lasera, na takiej odległości punkt lub wiązka lasera może być już znacznie rozproszona, co uniemożliwi nam precyzyjny odczyt. Ale będzie nadal wyraźna.
Większość cenionych na rynku producentów narzędzi pomiarowych ma w swojej ofercie lasery z wiązką czerwoną i zieloną. Sprzedaż tych z wiązką czerwoną przeważa pomimo znacznie gorszych parametrów. Dzieje się tak, ponieważ:

• 1. Układ optyczny dioda i soczewki w laserze czerwonym jest o wiele prostszy i tańszy niz. w laserze zielonym, w którym trzeba użyć dodatkowe kryształy, co znacznie podraża koszty.
• 2. W dodatku laser zielony jest w wyższym stopniu energochłonny, czyli do jego utworzenia potrzeba znacznie więcej energii. Lasery krzyżowe, niwelatory z laserem zielonym zużywają o wiele więcej energii niż te same instrumenty z laserem czerwonym. Dla użytkownika ma to kolosalne znaczenie, trzeba częściej ładować akumulatory lub wymieniać baterie, Innymi słowy droższe i bardziej kłopotliwe użytkowanie. http://wiertlogres.pl/index.php/narzedzia-i-urzadzenia-pomiarowe
• 3. I jeszcze jedna przygnębiająca informacja, otóż laser zielony ze względu na swoją specyfikę traci swoje parametry w niskich temperaturach, głównie za sprawą spadku mocy akumulatorów jak i swojej konstrukcji.

Mam nadzieję, że powyższe informacje pomogą Wam w podjęciu decyzji, jaki laser wybrać. Praktyka wskazuje, że większość fachowców decyduje się na narzędzie pomiarowe z laserem czerwonym, bo cena czyni cuda.
Pozdrawiam

Technika spawania MIG i MAG

Dzień dobry
   Część druga będzie poświęcona wyposażeniu stanowiska spawacza MIG/MAG i samej technice. Nie jest to podręcznikowo przygotowany tekst, myślałem głównie o orientacyjnym naświetleniu tematu, jak mi się zdarzy jakiś błąd to proszę o informację.
Wyposażenie stanowiska pracy spawacza MIG/MAG
Podstawa to spawarka MIG/MAG, czyli tzw. źródło prądu, wraz z sterowaniem i podajnikiem. Popularnie ten sprzęt nazywamy półautomat spawalniczy lub migomat. W przemysłowych spawarkach podajnik jest oddzielony od źródła prądu a wszystko ulokowane jest na wózku spawalniczym i połączone specjalnym przewodem.
     Przewód spawalniczy doprowadza prąd, gaz osłonowy, oraz  umożliwia sterowanie. W półautomatach o prądach DC przewyższających 200 A używane jest chłodzenie uchwytu wodą.
Butla z gazem osłonowym aktywnym - CO2 lub  neutralnym np. argon. Reduktor zakręcany na butlę zmniejsza ciśnienie i przepływ. Przy większych przepływach konieczne jest stosowanie podgrzewacza reduktora, na którym w wyniku parowania gazu znacznie spada temperatura i może osadzać się szron. Kabel masowy z zaciskiem biegunowym.
Technika i parametry spawania. http://wiertlogres.pl/index.php/spawanie-i-spawalnictwo/56-spawanie-metoda-mig-mag-1-2
      W metodzie MIG/MAG stosuje się prąd stały z biegunem dodatnim (inaczej uchwyt jest podłączony do bieguna dodatniego a masa do ujemnego) lub pulsacyjny (spawarki inwertorowe). Bazuje on na wytworzeniu niższych temperatur łuku prądem o małej mocy, prąd jest rozdzielony impulsami o wysokim natężeniu. Następuje wtedy bezzwarciowe przeniesienie roztopionego metalu na spoinę. Stosowany do spawania blach cienkościennych, aluminium, stali nierdzewnych i stopów miedzi. Technika ta pozwala wykluczyć porowatość spoin. Wyjątkiem od tej zasady jest spawanie bez gazu osłonowego, stosujemy wtedy drut samoosłonowy, wtedy należy zamienić biegunowość.

     Zajarzenie łuku rozpoczyna się w momencie naciśnięcia przycisku w uchwycie spawalniczym. Ma ono charakter kontaktowy i skoro prędkość wysuwania drutu jest stała to występuje samoregulacja długości łuku. Po rozpoczęciu spawania powinno się trzymać uchwyt w jednakowej odległości i pozycji od spawanego elementu, przemieszczać go z jednakową prędkością wzdłuż spoiny.

       Nastawienie parametrów spawalniczych. Definiujemy napięcie, skokowo lub ciągle w zależności od posiadanego półautomatu.
Następnie w zależności od napięcia spawalniczego, musimy wyregulować należyty prąd spawalniczy zwiększaniem lub obniżaniem szybkości podawania drutu, następnie można ewentualnie delikatnie dostosować napięcie, aż do stabilizacji łuku spawalniczego.
W celu osiągnięcia wysokiej, jakości spawów i optymalnego ustawienia prądu spawalniczego istotne jest, aby odległość otworu strumieniowego od materiału wynosiła około 10*średnica drutu spawalniczego.
Zanurzenie końcówki prądowej w dyszy gazowej nie powinno przekroczyć 2-3 mm.
Rodzaje łuków spawalniczych.
   Łuk krótki. Spawanie przy niskim napięciu, i prądzie w dolnej granicy tzw. zwarciowe. Przepływ stopu jest w miarę zimny i można go stosować do cienkich materiałów. Charakteryzuje się małym rozpryskiem, dobrą kontrolą spoiny, przetop jest głębszy. Natężenie prądu od 50A do 150A.
Łuk przejściowy, czyli zwarciowo-natryskowy do materiałów grubszych do 6mm. Natężenie utrzymywane w granicach 185-240A, w zależności od średnicy drutu i prędkości posuwu.
Łuk natryskowy. Do materiałów o grubości powyżej 6mm. Główna zaleta to natrysk małych kropel metalu bez zwarcia. Napięcie od 250-400A.
       Szybkość spawania powinna być taka, aby uzyskać stabilny łuk. Jeżeli szybkość jest za mała a napięcie za duże to na końcu drutu tworzą się duże krople i upadną w pobliżu jeziorka. Jeżeli prędkość jest za duża a napięcie za małe to mamy doznanie, że drut wypycha uchwyt, nie nadąża się stopić w jeziorku.
Średnicę drutu dobieramy w zależności od grubości spawanego detalu. Ogólnie przyjmujemy zasadę:

• Materiał spawany do średnicy 3-4mm drut 0,6-0,8mm
• Materiał spawany od 4mm do 10mm drut 1,00 lub 1,2mm.
• Materiał powyżej 10mm drut 1,6mm.
• Powyższe informacje ze stronu Poradnik Narzędziowy.

O ile to możliwe używamy druty o mniejszej średnicy (zwiększamy posuw), dzięki czemu uzyskujemy węższą spoinę i zwiększamy stabilność łuku.
Prędkość wypływu gazu określa się tak, aby w pełni ochronić jeziorko i łuk. Jeżeli ilość gazu będzie niedostateczna to materiał topiony będzie się utleniał i otrzymamy chropawą spoinę i niestabilny łuk.
Można ustalić prędkość wypływu zależnie od średnicy drutu. I tak:

• Dla drutu 0,6-0,8mm 10l/min.
• Dla drutu 1,0-1,2mm 14l/min.

Nachylenie uchwytu spawalniczego ma wpływ na przekrój spoiny. Jeżeli uchwyt jest utrzymany pod kątem, tak, że spoina pozostaje za uchwytem to otrzymujemy szeroką spoinę przy mniejszym wtopie. Jeżeli uchwyt jest trzymany pod kątem prostym to spoina się zwęża przy jednoczesnym głębszym wtopie.
Mam nadzieją, że nic nie pomieszałem.

Prawidłowa obsługa elektronarzędzi z uwzględnieniem zasad BHP

Prawidłowa obsługa i eksploatacja elektronarzędzi.
Tak jakby logiczne ale nie tak do końca. Względy są dwa:
       Brednie zapisywane na niektórych pudełkach tanich elektronarzędzi. Mam na myśli np. szlifierkę za 89 zł i opis na pudełku profesional i moc 890W.  No i Kowalski zaczyna pracę profesjonalną, i po godzinie z maszyny zaczyna się kopcić. Dlaczego? Bo to nie jest profesjonalna szlifierka, tylko szlifierka przeznaczona do prac dorywczych, czas ciągłej  pracy to około 5-10 minut.
       Drugi powód to brak zasadniczej technicznej wiedzy o elektronarzędziach i silnikach. Przykład? Bardzo proszę, mężczyzna kupuje wiertarkę z regulacją obrotów, włazi na dach i przykręca nią wkręty farmerskie. Efekt – wiertarka spalona po kilkunastu minutach. I przychodzi do sklepu z pretensjami, bo przecież wkręcał wiertarką o mocy 500W na wolnych obrotach? Ale nie wie taki Kowalski, że na najmniejszych obrotach ta wiertarka ma może 10% swojej mocy czyli 50W i śmiesznie niski moment obrotowy. Ale zaraz zaraz co to jest moment obrotowy?  I tak można bez końca. http://warsztattechnika.pl/index.php/elektronarzedzia-i-maszyny/25-wybieramy-wiertarke-do-warsztatu

       Bazowe informacje podczas obsługi elektronarzędzi plus zdrowy rozsądek.
Nie należy przeciążać elektronarzędzia. Do pracy używać należy elektronarzędzia, które są do tego przewidziane. Poprawnie dobranym elektronarzędziem pracuje się w danym zakresie wydajności, lepiej i bezpieczniej. Nie należy używać elektronarzędzia, którego włącznik/wyłącznik jest uszkodzony.      Elektronarzędzie, którego nie można wyłączyć jest niebezpieczne i musi zostać naprawione. Przed regulacją maszyny, wymianą osprzętu lub po zaprzestaniu pracy narzędziem, należy wyciągnąć wtyczkę z gniazda i/lub usunąć akumulator. Ten środek ostrożności zapobiega niezamierzonemu włączeniu się maszyny.

•  Nieużywane elektronarzędzia należy magazynować w miejscu niedostępnym dla dzieci.
• Nie należy użyczać narzędzia osobom, które go nie znają lub nie przeczytały instrukcji użytkowania, przepisów BHP. 
• Używane przez niedoświadczone osoby elektronarzędzia są niebezpieczne.
• Konieczna jest należyta pielęgnacja elektronarzędzia. 
• Należy kontrolować, czy ruchome części urządzenia działają bez zarzutu i nie są zablokowane, czy części nie są pęknięte lub uszkodzone w taki sposób, który miałby wpływ na prawidłowe działanie elektronarzędzia. Uszkodzone części należy przed użyciem urządzenia oddać do naprawy.

 Sporo wypadków spowodowanych jest przez niewłaściwą konserwację wiertarek. Należy stale dbać o ostrość i czystość narzędzi tnących. O wiele rzadziej dochodzi do zakleszczenia się narzędzia tnącego, jeżeli jest ono starannie utrzymane. Zadbane narzędzia łatwiej się też prowadzi. Elektronarzędzia, osprzęt, narzędzia pomocnicze itd. należy używać zgodnie z niniejszymi zaleceniami. Uwzględnić należy przy tym warunki i rodzaj wykonywanej pracy.
Niewłaściwe z przeznaczeniem użycie elektronarzędzia może doprowadzić do niebezpiecznych sytuacji.

Obsluga narzędzi zgodnie z zasadami BHP

Podstawowe wskazówki bezpieczeństwa osób podczas pracy z różnymi elektronarzędziami (wiertarka udarowa, szlifierka kątowa, młot udarowy, pilarka, frezarka)
Należy zachować szczególną ostrożność, każde działanie wykonywać uważnie i z rozwagą. Nie należy używać szlifierki, gdy jest się zmęczonym lub będąc pod wpływem narkotyków, alkoholu lub lekarstw. Moment nieuwagi przy użyciu elektronarzędzia może stać się przyczyną poważnych urazów ciała. Poniższe informacje z fajnej strony, blog o narzędziach - warsztattechnika.pl

       Zawsze nosić osobiste wyposażenie ochronne i zawsze okulary ochronne. Noszenie osobistego wyposażenia ochronnego – maski przeciwpyłowej, rękawic ochronnych, obuwia z podeszwami przeciwpoślizgowymi, hełmu ochronnego lub środków ochrony słuchu (w zależności od rodzaju i zastosowania elektronarzędzia) – zmniejsza ryzyko obrażeń ciała, należy unikać niezamierzonego uruchomienia narzędzia. Przed włożeniem wtyczki do gniazdka i/lub podłączeniem do akumulatora, a także przed wzniesieniem lub przeniesieniem elektronarzędzia, należy upewnić się, że elektronarzędzie jest wyłączone. Trzymanie palca na wyłączniku podczas przenoszenia elektronarzędzia lub podłączenie do prądu włączonego narzędzia, może stać się przyczyną wypadków.
       Przed włączeniem elektronarzędzia, należy usunąć narzędzia nastawcze lub klucze. Szczególnie w wiertarkach z uchwytem na kluczyk! Narzędzie lub klucz, znajdujący się w ruchomych częściach urządzenia mogą doprowadzić do obrażeń ciała.  Inne narzędzia i zasady bezpieczeństwa opisane na stronie - domtechnika24.pl
Powinno się wystrzegać się nienaturalnych pozycji przy pracy. Należy dbać o stabilną pozycję przy pracy i zachowanie równowagi. W ten sposób możliwa będzie lepsza kontrola elektronarzędzia w nieprzewidzianych sytuacjach.
       Należy nosić odpowiednie ubranie. Nie powinno się nosić luźnego ubrania ani biżuterii. Włosy, ubranie i rękawice należy trzymać z daleka od ruchomych części. Luźne ubranie, biżuteria lub długie włosy mogą zostać wciągnięte przez ruchome części.

Jeżeli istnieje opcja zamontowania urządzeń odsysających i wychwytujących pył, należy upewnić się, że są one podłączone i będą prawidłowo użyte. Użycie urządzenia odsysającego pył może zmniejszyć zagrożenie pyłami w innym wypadku stosować maski przeciwpyłowe.
Trzeba zadbać o należyte oświetlenie w miejscu pracy. To tyle tytułem wstępu, pamiętajmy żadna dyrektywa czy szkolenie nie zastąpi zdrowego rozsądku.

Przecinarka do płytek Rubi

   W miesiącu sierpniu 2014 Rubi ma zamysł przedstawić nową przecinarkę elektryczną do nadzwyczaj twardych płytek o dużej precyzji cięcia. Wartości jeszcze nie znamy, podejrzewam że pierwsze informację będą dostępne na początku przyszłego miesiąca.  A oto co piszą spece od marketingu na temat DC 250-1200:
      Odpowiadając na wymogi rozwoju materiałów ceramicznych na rynkach światowych, RUBI  http://domtechnika24.pl/index.php/component/content/article/16-sklep-techniczny/34-sklep-dom-techniczny  wprowadza właśnie do swojej oferty nową przecinarkę elektryczną DC-250-1200, którą opracowano głównie pod kątem zabezpieczenia dokładności cięcia i sztywności konstrukcji.

      W porównaniu do modeli DW, długość cięcia w DC została przedłużona do 120 cm, a głowica tnąca nowatorskiej konstrukcji przesuwa się na łożyskach wzdłuż prowadnicy o gruntownie zmodernizowanej geometrii. Pozwala to uzyskiwać wysoką dokładność nawet przy cięciach pod kątem najtwardszych materiałów ceramicznych, gresu, gresu szkliwionego i innych.

      Obok nowej osłony tarczy trzeba wyróżnić nowy, szerszy korpus umożliwiający użytkowe cięcie płyt wielkoformatowych. Wanna przykryta jest zdejmowalnymi blatami stołu nowatorskiej budowy i posiada układ dekantacji wody zmniejszający jej rozbryzg. Przymiar czołowy oraz przestawny przymiar kątowy pozwalają na dokonywanie precyzyjnych cięć seryjnych oraz po przekątnej.
Napęd główny maszyny ma moc 1,5 KM z przechylnym silnikiem umożliwiającym cięcie pod kątem oraz cięcia wgłębne. Zgodnie ze standardami RUBI ( robią też na marginesie świetne wiertła do gresu )®, http://warsztattechnika.pl/index.php/porady-dla-domu-i-ogrodu/43-jak-wieszalem-polke-w-prysznicu
maszyna DC objęta jest 2.letnią gwarancją w międzynarodowej sieci serwisu posprzedażnego RUBI®.

Niwelator laserowy do wyznaczania spadków

Witam.
       W magazynie przetestowaliśmy niwelator laserowy NL 310 firmy Nivel System. To, co nas zaskoczyło to, nielicha klasa wodoszczelności IP 64.  Początkowa cyfra ( klasa IP )mówi nam o totalnym zabezpieczeniu niwelatora przed kurzem, druga cyfra 4 sygnalizuje, że urządzenie jest wytrzymałe na kropelki wody lecące pod dowolnym kątem.
http://domtechnika24.pl/index.php/tabele-i-przeliczniki/12-co-to-jest-klasa-ip
W praktyce oznacza to deszcz z wiatrem. Czyli jak zaskoczy nas burza podczas pomiaru to niwelator przetrzyma. Niwelator działa w oparciu o laser czerwony.

       W kuferku standardowo jest to, co potrzeba, niwelator laserowy odbiornik albo czujnik, ładowarka do niwelatora i wymienny system zasilania na zwykłe baterie.
http://warsztattechnika.pl/index.php/przyrzady-pomiarowe
Do tego czerwoniaste okulary, pilot, statyw i łata. Zasięg nie jest oszałamiający, bo tylko 250 metrów, czyli 500 jak postawimy go w środku parceli. No i pracuje w 2 płaszczyznach, czyli można niwelator laserowy wykorzystać do prac w środku budynków – ścianki działowe i takie tam inne.

       Nie licząc szablonowych funkcji laser ma możliwość wyznaczania spadków w dwóch płaszczyznach. Y i X. Całość wyświetla się na panelu. Obręb spadków to +10, -10 stopni, czyli można wyznaczyć spadek do 20 stopni. W praktyce takich spadków bodajże się nie stosuje, np. przy budowie wjazdów pod mosty max. to 5 stopni, bo tiry by w zimie nie podjechały.
Jeśliby ktoś po zakupie miał kłopoty z pomiarem to można wziąć wcześniej nasz nr. telefonu i dzwonić, wszystko wyjaśnimy, przynajmniej się postaramy.
Pozdrawiam

Spawanie metodą MIG MAG

Czołem
      Dziś o spawaniu metodą MIG/MAG, która jest obecnie w przemyśle najbardziej rozpowszechnioną techniką spawania. Polega na jarzeniu łuku elektrycznego między elektrodą topliwą w postaci cienkiego drutu podawanego w sposób ciągły a spawanym detalem. Łuk i jeziorko ciekłego metalu są otaczane strumieniem gazu obojętnego- MIG lub aktywnego-MAG.
Skrót MIG pochodzi od Metal Inert Gas - to znaczy wtedy, gdy jako gaz osłonowy używany jest gaz chemicznie obojętny argon lub hel.
       MAG natomiast od Metal Active Gas, to znaczy wtedy, gdy jako gaz osłonowy używany jest gaz chemicznie aktywny CO2. W zakładach często w metodzie MAG podczas spawania metali używa się mieszanki argonu i CO2, daje znacznie mniej odprysków i dzięki temu jest mniej szlifowania.
Gaz podawany jest z butli poprzez reduktor do spawarki półautomatycznej. Uchwyt spawalniczy posiada guzik otwierający elektrozawór i przekazuje gaz w rejon spawania.
Spawanie MAG stosowane jest do łączenia stali konstrukcyjnych niestopowych, stali stopowych. Metoda        MIG stosowana jest do spawania stopów aluminium, magnezu, miedzi, mosiądzu i brązów.
Kiedy stosować spawanie migomatem, albo, jakie są wady i zalety:
Zalety:
       Nader uniwersalna i prosta do wyszkolenia metoda, zależnie od dysponowanego sprzętu można spawać cienkie i średnie elementy, w różnych pozycjach.
Dobra jakość spoin i duża szybkość spawania, gdyż nie ma przestojów a drut jest podawany w sposób ciągły.
Mały koszt materiału spawalniczego, istotna wydajność spawania w porównaniu z metodą MMA.
Nie ma odpadów w postaci końcówek elektrod i otulin.
Wady

http://wiertlogres.pl/index.php/spawanie-i-spawalnictwo
      Największa to znaczny koszt zakupu urządzeń - spawarka MIG/MAG i wyposażenia dodatkowego-butla z gazem, uchwyt spawalniczy MIG/MAG, reduktor argon - dwutlenek.
Mała mobilność.
Spawanie półautomatem spawalniczym jest wykorzystywane we wszystkich gałęziach przemysłu ciężkiego, maszynowego, na liniach produkcyjnych, w branży remontowej i szczególnie w branży samochodowej podczas remontów karoserii.

Problem z piecem smoła - rozwiązanie

       Witam, główny artykuł o Sadpalu napisałem kilka lat temu, teraz postaram się rozwinąć temat.
Lato się kończy i wielu z nas rozpoczyna myśleć o przyszłych chłodach. Ci którzy mają domy ogrzewane gazem, olejem lub są podłączeni do sieci ciepłowniczej nie mają problemu. Lecz ze względu na nadal wysokie koszty takiego komfortowego ogrzewania znaczna część społeczeństwa nadal opala swoje domy w tradycyjny sposób: węgiel, miał czy drewno, pelety.
       W sezonie jesiennym palimy okresowo i do tego celu większość z nas stosuje drewno. Niby fajna sprawa ale po kilku dobach palenia na ściankach jest masę sadzy i trzeba często czyścić skrobać itd. Dzieje się tak dlatego że drewno jest zwilgotniałe i w trakcie spalania wytwarza się dużo związków smolistych, sadzy, i żywic. Wszystkie te związki niezmiernie łatwo osiadają na ściankach pieca, a ponieważ jest w dynie masę pary wodnej to dołączają do tego kwasy i w efekcie znacznie gorsze spalanie. Na marginesie dodam, że omówiony poniżej Sadpal jest w znacznej części uzdrowić tą sytuację.    http://wiertlogres.pl/index.php/informacje-techniczne/6-katalizator-sadpal
Gorsze spalanie jest spowodowane tym, że spora część energii musi być zużyta na osuszenie drewna, natomiast powstała para wodna obniża do tego temperaturę spalania i w efekcie mamy to co opisałem poprzednio. Dlaczego więc stosujemy drewno. Pierwsza sprawa to cena, wielu z nas pali drewnem z odzysku, część kupuje tanie drewno z odzysku: palety, stare budowy czy rozbiórki. Druga to, że drewno jest paliwem odnawialnym (w odróżnieniu od węgla), jeżeli w Polsce od lat nie zmienia się obszar zalesienia przy jednoczesnym spalaniu drewna to znaczy, że jest to paliwo nie powodujące przyrostu CO2 w środowisku. Kolejna sprawa to popiół, ja swój wysypuję na ogródek jest klasycznym nawozem, tymczasem popiół z węgla już nie.
       Teraz nieco technicznie o Sadpalu, który jest doskonałym katalizatorem spalania sady.
Sadpal to mieszanka soli nieorganicznych, które w temperaturze powyżej 340 o C działa jako katalizator – dopala sadze, tlenek węgla, koksiku. Składniki „Sadpalu” i „Sadpalu II” zaczynają być aktywne od 340 – 650 o C i powyżej tych temperatur realizując dopalanie sadzy w ogniu, jak i dopalanie sadzy w złogach żużlowych, na ściankach pieca. Związki, które uwalniają się z „Sadpalu” w temp. 340 – 650 o C nie zostały stwierdzone w czasie badań w spalinach wyjściowych bezpośrednio z komina, jak i na wysokości czopucha. Świadczy to, że w pełni wchodzą w reakcję ze spalinami w okolicy płomienia – komory spalania. Część substratów wchodzi w reakcję bieżącą spalin, część jest związana przez podłoże wchodząc w skład żużlu. Pozostała ilość składników jest związana przez osady na ściankach komory spalania i płomiennikach – tu dopala się sadza a wraz z nią benzopiren. Penetruje i spulchnia złogi doprowadzając do oczyszczenia ścianek komory i płomienników.
         Katalizator co najważniejsze, nie powoduje korozji stalowych elementów pieca – kotła, a wręcz przedłuża żywotność wskazanych elementów poprzez oczyszczenie powierzchni. Pod złogami występuje korozja niskotemperaturowa bardzo agresywna, brak złogów to brak korozji niskotemperaturowej. Ten wniosek producenta mogę potwierdzić sam, bo przez lata dodaję Sadpal i nie zauważułem żadnych oznak korozji w środku pieca.
Stosowanie „Sadpalu” zmniejsza zużycie paliwa o 15 – 20% na skutek całkowitego lub prawie całkowitego spalania węgla, drewna, sadzy, tlenku węgla, koksiku oraz poprawy współczynnika przepływu ciepła poprzez czyste ścianki komory spalania. O tyle minimalizuje się emisja różnych szkodliwych związków powstających w wyniku spalania. W obecności Sadpalu całkowicie dopalają się WWA typu 3,4 benzopirenu – czynnik rakotwórczy.

Maski jednorazowego użytku

Witam
        W poprzednich czasach i nawet w współczesnych, pracownicy nie lubili pracować w masce przeciwpyłowej lub w rękawicach. Było to traktowane za rodzaj słabości, bo przecież prawdziwy mężczyzna jest niezniszczalny itd. Aktualnie coraz więcej osób pracujących fizycznie zaczyna zwracać uwagę na ochronę swojego ciała i zdrowia. Świadomość zagrożeń jest coraz większa i bardzo dobrze, bo zdrowie jest jedno i szybko można je stracić a odzyskać ciężko.
       Teraz uprzedzenie do np. masek przeciw pyłowych może wynikać z czegoś innego. Z trudem można pracować w temperaturze 33 stopni z maską na buzi przez kilka godzin. I tu wynika problem odpowiedniego i dopasowanego sprzętu BHP, który nie będzie dokuczliwy w używaniu, i usprawni wydajność pracy przy równoległym zachowaniu funkcji ochronnej.
Zacznę od ochrony dróg oddechowych, czyli co począć żeby nie wdychać syfu. Najbardziej ogólnym sposobem jest korzystanie z masek filtracyjnych, bo dostarczanie powietrza czystego z dmuchawy jest kosztowne i o tym nie będę pisał.
       Filtrowanie dotyczy: aerozoli stałych lub ciekłych – dla lepszego zrozumienia będę pisał pyły, par i gazów substancji szkodliwych (a jest ich współcześnie coraz więcej), i mieszanin pyłu (aerozolu) i gazu.
Jeżeli mamy do czynienia z pyłami o różnej wielkości to stosujemy :
Maski przeciwpyłowe jednorazowe lub maski przeciwpyłowe wielokrotnego użytku.
Maski przeciwpyłowe jednorazowe, o tym będzie ten artykuł.
       To maski produkowane z włókniny filtracyjnej ( mnie kupować tanich masek z papieru, bo to jest pomyłka) używane w pracach związanych z zapyleniem np.: cięcie, szlifowanie, skuwanie gruzu lub cięcie tarczą diamentową, piaskowanie, przeładunek materiałów pylistych jak kasze, mąka, cement itp. Dotyczy naturalnie prac krótkookresowych. Maski takie nie powinno się używać przez dłuższy czas, bo w czasie wydychania para wodna zwilża maskę i jednocześnie filtruje pyły. Tak skażona maska jest doskonałym siedliskiem pleśni, grzybów i innych drobnoustrojów, jak ją założymy któryś tam raz to będziemy wdychać patogeny – nie polecam.
       Maski jednorazowe ze względu na swoja niską cenę są bardzo popularne, lecz wiele osób neguje ich skuteczność. Powodem jest użycie maski niedopasowanej, o znacznych oporach oddechu prędko zapychającej się i o kiepskim komforcie używania. Na rynku jest wiele dobrych masek i każdy powinien indywidualnie próbować, my sprzedajemy polskie maski przeciwpyłowe wykonane z włókniny. Zalet tych masek to doskonałe dostosowanie do twarzy. Wszystko dzięki grubej puszystej włókninie, która jak się założy to super uszczelnia nawet jak mamy zmarszczki . Maski są robione w wersji z zaworkiem i bez, oraz w 3 klasach P1, P2 i P3. Zazwyczaj na budowy idzie maska przeciwpyłowa P1 z zaworkiem.
Na rynku są tak jak pisałem wiele dobrych masek głównie miękkich, jedynie co, to radzę stronić od twardych, sztywnych masek zamiast takich lepiej założyć szmatę na twarz, przynajmniej cos to da.

Szczypce do pierścieni segera Wiha

Nowatorskie szczypce do pierścieni Segera.
       Projektanci Wiha jakiś czas temu zmienili kształt i budowę główki. Zawsze były profilowane, to taki standard. Jeżeli ktoś zakładał albo ściągał pierścienie Segera to wie, że od czasu do czasu pierścień uciekał, albo ześlizgiwał się z końcówki. Powód prosty, szczypce Segera wewnetrzne czy zewnętrzne miały źle wyprofilowane końcówek. Winno być tak, że szczypce do pierścieni zewnętrznych winny mieć główki odchylone na zewnątrz. Ale na nieszczęście, w wszelkich tanich modelach nie odnajdziemy takiego rozwiązania. Zwykłe szczypce mają pręciki często o przeróżnej średnicy i najczęściej osiowe, albo w różnych kierunkach. Ma to swój jedyny plus - cenową, tanie szczypce są świetne jak pragnie coś od czasu do czasu założyć lub ściągnąć zabezpieczenie. Ja nie mam do dziś, żadnego kompletu czy pojedynczej sztuki, a mam warsztat narzędziowy od 15 lat. Tymczasem mechanik, który zakłada i ściąga po kilka razy dziennie pierścienie Segera, albo pracownik w zakładzie monterskim - cały dzień pracy, to doceni sensowne i stosownej jakości szczypce do pierścieni segera.
http://domtechniczny24.net/index.php/narzedzia-maine-menu/nowinki-narzedziowe-i-techniczne/56-szczypce-do-pierscieni-segera

         Wiha ma dwa modele, pierwszy typowy, główki są modelowane, odgięte z pomocniczym wgłębieniem na oczko pierścienia. I innowacyjne szczypce Segera z profilowanymi główkami wciskanymi z hartowanej stali łożyskowej. Te końcówki są oprócz tego pokryte dodatkową nawierzchnią zabezpieczającą przed rdzą i specjalną funkcją zatrzaskową (od rozmiaru 2), która wydajnie likwiduje odskakiwanie pierścieni zabezpieczających, nawet jak za silnie je rozegniemy. Szczypce Segera Wiha ( jak i wiele innych narzędzi Wiha) są nadzwyczaj ergonomiczne, świetnie leżą w dłoni, nawet jak mamy pobrudzone paluchy smarem to nie ślizgają się tak jak w standardowych.
http://warsztattechnika.pl/index.php/nowinki-techniczne/84-wkretaki-wiha
 I jeszcze jedna sprawa, która bardzo denerwuje podczas roboty. Często się zdarza, że te pięknie wyglądające okładziny w różnych kolorach, obracają się, w szczypcach Wiha, nie ma tego problemu.
         Występują one w 4 modelach do ściągania i do zdejmowania i oraz wygięte i proste. Natomiast wymiary są uzależnione rozmiarem wykorzystywanych pierścieni.